درس ٩۶

مهمترین درس سال ٩۶ را شاید بتوان درس از انتخابات دانست ؛

بهتر است بجای ساده انگاری و احساسات زودگذر ، تاملی در انتخاب افراد داشت.

احساسات زودگذر و فراموش شدنی اند.

به صرف رأی آوردن تمام افراد یک لیست ، نه أگاهی سیاسی مردم رشد یافته و نه به شناخت و باور تعاملات سیاسی فی مابین مردم و احزاب رسیده ایم.

مردم باید بدانند که خود اوضاع سیاسی و اقتصادی را رقم میزنند.

مجلسی که با سواد و دلسوز نداشته باشد ، مطالبه گر نمیشود ؛

شورای شهری که دغدغه خدمت نداشته باشد ، سیاسی میشود و اسیر جناح ها و باند بازی ها برای کسب قدرت و سر آخر جبران کسری بودجه از جیب مردم با هر بهانه ؛

وزیری که ترس نظارت و استیضاح مجلس را ندارد ، رهاست ....

---

حرف اول : البته دو جناح اصلی کشور در دوره های مختلف فقط بدنبال رقابت قدرت با هم بوده اند تا کسب رضایت مردم .

حرف دوم : انتخابات نعمت است بشرط بصیرت داشتن.

حرف سوم : انتخابات نغمت است آنگاه که خام باشیم.

یاد آوری

جلسه رای اعتماد که پایان گرفت ، با آرای خوبی برای پست وزارت آموزش و پرورش انتخاب شد ، خبرنگارها دوره اش کردند تا سئوال هاشون رو بپرسن ، اون وسط یکی پرسید ، آقای دکتر ، حالا که وزیر شدید چه احساسی دارید ؟

با آرامش خاصی گفت : هیچی ، تا دیروز چهار فرزند داشتم اما الان احساس میکنم ده میلیون فرزند دارم که باید به تعلیم و تربیت همشون رسیدگی کنم .





حرف اول : نخست وزیر شهید محمد جواد باهنر 
حرف دوم : طرف وزیر شده بهش میگن چه احساسی داری ، میگه فکر میکنم تا الان هیچ کاری نکردن ، کار سختی پیش رو دارم .
حرف سوم : حالا بگید شهدا افسانه نیستند . 
حرف چهارم : آرزوی سعادت و عاقبت خیر برای دولت جدید .
حرف پنجم : یــادآوری

رجایی - باهنر ، شهادتت مبـارک

 

دکتر ما

دکتر محمود ؛

در این گیرُ دار توهین ها به دولت و متهم کردن به همه ی مشکلات موجود ، آقای ما فرمودند از شما راضـی اند؛

 بابت همه اقدامات و خستگی ها یتان ممنونیم ، دکتر جان

حرف اول : دست نوشته آقا در قرآن های اهدایی به اعضای دولت .
حرف دوم : من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق .
حرف سوم : رجوع به میزان یازدهم .
حرف چهارم : اشتباه ها قبول ، گیر ندینا .