درس ٩۶

مهمترین درس سال ٩۶ را شاید بتوان درس از انتخابات دانست ؛

بهتر است بجای ساده انگاری و احساسات زودگذر ، تاملی در انتخاب افراد داشت.

احساسات زودگذر و فراموش شدنی اند.

به صرف رأی آوردن تمام افراد یک لیست ، نه أگاهی سیاسی مردم رشد یافته و نه به شناخت و باور تعاملات سیاسی فی مابین مردم و احزاب رسیده ایم.

مردم باید بدانند که خود اوضاع سیاسی و اقتصادی را رقم میزنند.

مجلسی که با سواد و دلسوز نداشته باشد ، مطالبه گر نمیشود ؛

شورای شهری که دغدغه خدمت نداشته باشد ، سیاسی میشود و اسیر جناح ها و باند بازی ها برای کسب قدرت و سر آخر جبران کسری بودجه از جیب مردم با هر بهانه ؛

وزیری که ترس نظارت و استیضاح مجلس را ندارد ، رهاست ....

---

حرف اول : البته دو جناح اصلی کشور در دوره های مختلف فقط بدنبال رقابت قدرت با هم بوده اند تا کسب رضایت مردم .

حرف دوم : انتخابات نعمت است بشرط بصیرت داشتن.

حرف سوم : انتخابات نغمت است آنگاه که خام باشیم.