دهخدا در فرهنگ لغت خود در تعریف آشتی ، اینگونه آورده است " دوستی از نو کردن ، ترک جنگ کردن " .
ملی را هم که تقریبا معادلی فارسی ست برای کلمات " مله و المله " عربی یا همان National انگلیسی که ما فارسی زبانان آنرا ناسیونال میخوانیم ، میتوان " منسوب به ملت و متعلق به مردم " تعریف نمود .
ترکیب این دو واژه چند روزی ست که تعبیری با عنوان #آشتی_ملی را ایجاد نموده است ، به زبان ساده میتوان این عنوان را اینگونه تعریف کرد " آشتی و پایان به اختلافات و جنگی در سطح یک ملت که متعلق به همان ملت است " .
حال چه شده بود و چه اتفاقاتی افتاد که حالا عده ای به دنبال ایجاد گفتمانی به عنوان #آشتی_ملی افتاده اند ؟
با پایان روند انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و اعلام نتایج آن ، عده ای برآن شدند تا با ایجاد فشار بر نظام از طریق راهپیمایی ها و ایجاد کارزار های سیاسی ( کمپین ) ، شکست خود را به فراموشی سپرده و نظام را محکوم به تغلب گسترده و خواهان مقابله با نظام شدند ، به مرور با روشن شدن زوایایی پنهان نیت واقعی مخالفان ، از حجم طرفداران کاسته و رهبران جریان از سوی مردم و با اراده جمعی آنان کنار زده شدند ، بعد ها این اراده جمعی با عنوان گفتمان 9 دی در تقویم کشور ثبت شد . اما این گفتمان ، گفتمان مقبول عدهای منافق صفت قرار نگرفت و از همان دوره کوشیدند تا عنوانی را جایگزین گفتمان 9 دی ملت که برخاسته از عمق ایمان آنان بود ، نمایند ، و چه دوره ای بهتر از حالا که چند سالی از آن مخالفت ها و دشمنی ها گذشته و فراموشی بر عدهای چیره گشته .
بدون اغماض میتوان اقدامات آن روزهای آنان را مصداق جنگ با ملت نامید ، چراکه در تعریف جنگ آورده اند " درگیری سازمانیافته، مسلّحانه و غالباً طولانیمدتی که بین دولتها، ملتها یا گروههای دیگر انجام شده و با خشونت شدید، گسیختگی اجتماعی و تلفات جانی و مالی زیاد همراه است. " و آنچه از آن روزها یاد داریم ، عبارت است از:
1- به خطر افتادن امنیت ملی 2- چراغ سبز برای فشار و حمله به ایران 3- خسارت 63 میلیارد تومانی ( بنا بر اعلام شهرداری تهران و فقط در سطح خسارت اموال عمومی و به جز خسارات مالی وارده در سایر حوزه ها ) 4- افزایش تحرکات ضد ایرانی کشورهای منطقه (نشست الجنادریه عربستان با حضور عناصر فتنه و تکرار ادعای امارات در مورد جزایر سهگانه) 5- کاسته شدن ارزش پول ملی 6- نگرانی شیعیان و مستضعفین منطقه از اتفاقات صورت گرفته 6- ضرب و شتم مردم ، بسیجیان ، امدادگران و ... 7- شهادت جمعی از مردم 8- اهانت با مقدسات دینی یک ملت ( روز عاشورا ) 9- ...
حالا صحبت از #آشتی_ملی است ، و فراموش کردن تمام ظلم های که به یک ملت و نظام شان گردید ، اهانت به اصولی که برای حفظش مادرانی فرزند راهی جبهه ها نمودند ، مخالفت با حکومتی دینی که در آن شعائر دینی مردم از جانشان برایشان عزیزتر است .
میتوان نتیجه گرفت بهتر بود عزیران بجای عنوان #آشتی_ملی از #فراموشی_حزبی بعنوان شعار حرکت خود بهره میبرند ، چرا که نزدیک تر به واقعیت بود .