پیاده رو محل گذر است توقف در آن جایز نیست اگر بمانی ، مانده در جهلی و اگر بروی ، ماندگاری پیاده ها رفتند تا ما بمانیم حالا پیاده روهایمان گرفته نامشان -------------------------- برای سردار جاوید الاثر حاج احمد متوسلیان و سه دلیرمرد همراهش که در غمگین ترین روز تابستان 1361 (14 تیر ماه) مسافر شهر زیتون شدند و از گرد راهشان خبری برایمان نیامد ، صلــواتی هدیه فرمایید --------------------------
در این اوضاع احوال که به هر علتی بیشتر به خودمون فکر میکنیم ، از فرصت اردوی راهیان نور و همنشینی با شهدا یه استفاده کنیم و یه تلنگری هم به خودمون بزنیم .
حاج احمد متوسلیان در جمع رزمندهای لشگر حضرت رسول (ص) در پادگان زبدانی دمشق در سخنرانی مهمی که داشتند در یه قسم از سخنرانی می فرمایند : " ما این مرزهاى جغرافیایى را که در بین ممالک اسلامى علم کرده اند، هرگز قبول نداریم. "
مطمئناً نظر حاجی هم دخالت در امور سایر مللل اسلامی نبوده ، بلکه در راستای فرمایش نبوی (ص) که مسلمانان را نسبت به امور هم متذکر میشوند ، بوده ، اینکه ما در مرحله اول مسلمانیم و در زیر چتر بزرگ اسلام قرار داریم و باید هم نسبت به هم رئوف و حساس باشیم ،
حالا چند صباحیست برای بعضی از برادران و خواهران ما در فلسطین ، لبنان ، میانمار، سوریه و ... مشکلاتی رقم خورده ، و ما بی تفاوت از کنارشان هر روز را صبح میکنیم ...
و در بعضی اوقات هم ناراحت و نگران کمک های کشورمان به آنانیم ، (خدا از سر تقصیرمان بگذره ) .
اندک وظیفه ما نسبت به خانواده خودمان ، دعــا در حق شان و آرزوی نصرت است .
در لغت نامه دهخدا اینگونه گفته اند که عبارت است از دلیری کردن ، شجاعت نمودن و شعر حماسی هم نوشته اند.
حماسه گونه ای از متون است که به توصیف اعمال پهلوانی و افتخارات و بزرگی های قومی و فردی می پردازد.
اسطوره شناسان هم اینگونه معنی کرده اند که عبارتست از نوعی داستان ها که شخصیت اصلی با پهلوانان و قهرمانانی است که کارهای خارق العاده انجام میدهند .
در ایران نمونه هایش زیاد آمده ؛ بزرگترین آن شاهنامه فردوسی ست، حتی نیم صفحه ی باقیمانده در خصوص آرش کمانگیر هم از آن جمله است .
در زمان ما هم به وقایعی گفته اند ، از جمله حماسه آزادسازی خرمشهر ، حماسه نه دی و ...
در تعریفی که در ابتدا بیان شد ، آمده بود که کار و شخصیت اصلی در حماسه با پهلوانان و قهرمانان است ، یعنی افرادی خاص و دارای ویژگی های فردی ...
و حالا رهبر انقلاب سال 92 را به سال " حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی " نامیدند ، با مروری دوباره بر تعریف حماسه این تلنگر به وجود می آید ، که خواسته ایشان چیست ؟ تصویر ایشان از حماسه چیست ؟
اما اندک تاملی نشان میدهد که ایشان با روشن بینی خاص و تصویر درست از اموری که هم اکنون هم میتوان برای سال 92 تصور کرد ، این نامگذاری را انجام داده اند و از حالا به ملت اعلام نموده اند برای ایجاد حماسه بیدار باشید ، حماسه ای در پیش داریم بزرگتر از آنچه فردوسی برای رستم سرود ، این بار فقط مردم ایران نیستند که حماسه فردوسی را بخوانند ، بلکه بسیاری از ملت های مسلمان و مستضعف چشم به ما دوخته اند تا به خروش آیند و اعلام کنند ، حماسه ای میخواهیم زجنس حماسه ایران ...
چرا که اسلام تنها راه نجات و سعادت است و می توان با توکل به خدا و ولایت پذیری ، قهرمانی شد بزرگتر از افسانه ها ...