نگاهی کوتاه بر خدمات متقابل بشار اسد و مقاومت
پشتیبانی مقاومت از دولت سوریه
با آغاز بحران سوریه در سال ۲۰۱۱، حکومت سوریه با تهدیدی وجودی روبرو شد. در اوج بحران، زمانی که کنترل پایتخت و شهرهای کلیدی در خطر بود، حمایت محور مقاومت به عاملی تعیینکننده تبدیل شد.
۱. پشتیبانی نظامی و لجستیکی: ایران، با استفاده از شبکه گسترده خود، تسلیحات و مشاوران نظامی در اختیار ارتش سوریه قرار داد. اما مهمتر از همه، ورود هزاران رزمنده مجرب حزبالله لبنان بود که به عنوان نیروی ضربت عمل کرده و در نبردهای کلیدی مانند تصرف مجدد شهر قصیر نقش اساسی ایفا کردند. این نیروها نه تنها توان رزمی، بلکه تجربه ارزشمند جنگ نامتقارن را به میدان آوردند.
۲. پشتیبانی سیاسی و ایدئولوژیک: در عرصه دیپلماتیک، ایران و مجموعه مقاومت همواره از حق حاکمیت دولت سوریه دفاع کرده و مبارزه با تروریسم تکفیری و دخالت خارجی را تقویت کردند. این پشتیبانی، مشروعیت لازم را برای دولت آقای بشار اسد در مقابل تبلیغات دشمنانش فراهم آورد.
۳. تفکیک موضوع بیداری اسلامی با ربیع عربی از اتفاقات سوریه و تبیین آن در قالب اجلاس های بیداری اسلامی و سایر نشست ها و دیدارهای دیپلماتیک از دیگر اقدامات جمهوری اسلامی ایران و مجموعه اعضای مقاومت بود، چراکه آنچه در سوریه آغاز شده بود شاید در ابتدا مخالفت با برخورد سخت حکومت با مردم و ظلم برخی نهادی های وابسته با نظام بود، ولی در ادامه با موج سواری سایر کشورها تبدیل به برنامه ریزی برای سقوط یکی از اعضای مقاومت و ایجاد همسایه ی امن برای رژیم صهیونی بود.
خدمات سوریه به محور مقاومت
در مقابل، سوریه تحت رهبری آقای بشار اسد، خدمات حیاتی و بلندمدتی را به محور مقاومت ارائه داده است که امنیت و قدرت پروژه کلان آن را تضمین میکند.
۱. عمق استراتژیک و ارتباط زمینی: سوریه حلقه اتصال جغرافیایی کلیدی بین ایران، عراق، لبنان و مدیترانه است. حفظ این کشور در دایره نفوذ مقاومت، یک «پل زمینی» یا کریدور لجستیکی حیاتی معروف به «کریدور مقاومت »را برای انتقال راحتتر تسلیحات، نیرو و منابع بین تهران و بیروت ایجاد کرد. بدون سوریه، محور مقاومت از نظر جغرافیایی آسیبپذیرتر میشد.
۲. پایداری و الهامبخشی: بقای حکومت سوریه پس از یک جنگ طولانی و ویرانگر، به عنوان یک پیروزی نمادین برای کل محور مقاومت در مقابل ایالات متحده، اسرائیل و متحدان عربشان تلقی میشود. این پایداری، روحیه و اعتماد به نفس این ائتلاف را تقویت کرده و عملاً ثابت کرد که میتوان در برابر فشارهای بینالمللی ایستادگی کرد.
۳. سوریه پایگاه تربیت و آموزش مقاومت در سال های ابتدایی شکل گیری مقاومت حزب الله بود ، شاید کمتر می شد تصور کرد پادگان زبدانی که روزگاری محل حضور رزمندگان ایرانی برای مقابله با حمله رژیم صهیونی به لبنان در اختیار ایران قرار گرفته بود بعدتر به پایگاه آموزش و توانمند نمودن حزب الله تبدیل شود.
نتیجهگیری
همکاری بشار اسد و محور مقاومت را نمیتوان تنها یک اتحاد موقت دانست، بلکه یک همزیستی استراتژیک عمیق مبتنی بر وابستگی متقابل و اندیشه مقاومتی است. دولت اسد، بقا و احیای خود را مدیون حمایت بیدریغ نظامی و دیپلماتیک این محور میداند و در عوض، تهران و متحدانش سوریه را به عنوان یک دارایی استراتژیک حیاتی و سنگر پیشروی در مقابل رقبای منطقهای خود تثبیت کردهاند و این همکاری چیزی جز قوی تر شدن مقاومت را در پی نداشت.
---